Zastanawiasz się, czy ciąża po 30-stce to dobry pomysł? Czy w tym wieku starania o dziecko są bezpieczne? Czy ewentualne choroby, z jakimi sama się mierzysz, nie będą przeszkodą w urodzeniu zdrowego dzidziusia? W dzisiejszym artykule odpowiemy na te pytania związane z płodnością oraz chęcią zajścia z ciążę po 30. roku życia.
Ciąża w wieku 30 lat i wynikające z niej zagrożenia
Decydując się na pierwsze dziecko w wieku 30 lat, warto zrobić to przede wszystkim z pełną odpowiedzialnością, ale jednocześnie mieć świadomość, że taki wiek przyszłej mamy sprzyja wielu trudnościom i komplikacjom. W czasie pierwszej ciąży po 30. roku życia zdecydowanie wzrasta ryzyko poronienia, przedwczesnego porodu oraz wystąpienia różnego rodzaju powikłań, takich jak:
- stan przedrzucawkowy,
- cukrzyca ciążowa,
- nadciśnienie tętnicze,
- wewnątrzmaciczne obumarcie płodu,
- przedwczesny poród,
- poród poprzez cesarskie cięcie,
- ciąża wielopłodowa.
Panie planujące ciążę po 30. czy 35. roku życia częściej także mają problemy z mięśniakami macicy oraz prawidłowym funkcjonowaniem tarczycy. Ponadto istnieje znacznie wyższe ryzyko urodzenia chorego dziecka po 30. aniżeli w latach wcześniejszych. Tutaj do głosu dojść mogą przede wszystkim wady degeneracyjne w komórkach jajowych i ewentualne urodzenie dziecka z aberracjami chromosomowymi, na przykład Downa czy Patau.
Warte podkreślenia jednak jest to, że zdecydowana większość ciąż po 30. roku życia przebiega prawidłowo. W przypadku jakichkolwiek trudności przyszłe mamy mają możliwość skorzystania z wielu badań diagnostycznych umożliwiających otrzymanie potrzebnej pomocy na każdym etapie trwania ciąży.
Ciążą w wieku 20 i 30 lat — kiedy najlepiej się na nią zdecydować?
Lekarze wyraźnie wskazują, że najlepszym czasem — pod względem biologicznym — na zajście w ciążę jest przedział wiekowy między 18. a 25. rokiem życia. To właśnie wtedy jesteśmy najbardziej płodne, a nasze organizmy najlepiej poradzą sobie ze wszystkimi zmianami związanymi z ciążą i porodem. W tym czasie najniższe jest także ryzyko poronienia oraz urodzenia dziecka z wadami genetycznymi. Tak młody wiek najczęściej jednak związany jest z chęcią ukończenia studiów, znalezienia dobrze płatnej pracy, wyprowadzenia się od rodziców i zamieszkania „na swoim”, a niekoniecznie planowania rodziny. Młode kobiety później decydują się na dziecko także ze względu na niestabilną często sytuację finansową.
Trzydziestolatki, których sytuacja życiowa jest już najczęściej unormowana (skończone szkoły i studia, praca, własne mieszkanie), muszą jednak liczyć się z tym, że zajście w ciążę w tym wieku może być nieco trudniejsze. Wynika to bowiem ze spadku płodności i wzrostu ryzyka poronienia czy wad rozwojowych u maluszka.
Jakie są szanse zajścia w ciążę po 30-stce?
Płodność kobiet po 30. roku życia jest sprawą indywidualną. Zależy bowiem od predyspozycji genetycznych, stanu zdrowia, sposobu odżywiania się, kondycji fizycznej oraz ewentualnego stosowania używek. Z biologicznego punktu widzenia największą szansę na poczęcie dziecka mają panie w przedziale wiekowym od dwudziestu do dwudziestu czterech lat. Płodność między 30-stym a 40-stym rokiem życia u kobiet znacząco spada. Jeżeli przyjmiemy, że w wieku dwudziestu lat kobieta osiąga maksimum swojej płodności, to w wieku 40 lat spadnie ono do 10%. Zjawisko to określane jest mianem względnego wskaźnika płodności (dane: British Fertility Society).
Największy spadek następuje średnio w okolicach 35 roku życia. Oczywiście są to dane średnie i nie uwzględniają indywidualnych uwarunkowań kobiety. Inne źródła podają, że przy chęci urodzenia pierwszego dziecka po 30. szanse wynoszą około 20%. W późniejszych latach stopniowo będzie się to zmniejszać do około 12% (po 35. roku życia) oraz około 7% (po 40. roku życia). Wraz z wiekiem komórki jajowe będą się bowiem starzeć i mieć dużo gorszą jakość, co w praktyce przełoży się na większe trudności w czasie starań o dziecko. Szacuje się, że u przyszłych mam będących w wieku 25-30 lat nieprawidłowych i niezagnieżdżających się w macicy zarodków będzie około 25%, w wieku 31-35 lat — 35%, w przedziale wiekowym 35-37 lat — 45%, a w wieku 38-40 lat — 60% (źródło: https://www.klinikainvicta.pl/blog/ciaza-po-30-stce-jakie-szanse-na-co-uwazac/).
Bez względu na cytowane źródła i badania średnie wskaźniki płodności u kobiet po 30 roku życia gwałtownie spadają. Z tego względu należy mieć świadomość, że chęć zajścia w ciążę może nie być prosta, a często bywa nawet poza naszym zasięgiem. Dlatego niezwykle ważne i pomocne może okazać się zgłębienie wiedzy na temat cyklu miesiączkowego i jego faz, a także naturalnego planowania rodziny. W końcu najważniejsze jest rozumienie zmian zachodzących w organizmie, które wraz z upływem czasu wyglądają nieco inaczej.
Problemy z zajściem w ciążę po 30-stce
Starania o dziecko po 30. roku życia są trudniejsze niż u kobiet mających dwadzieścia czy dwadzieścia pięć lat, gdzie z biologicznego punktu widzenia jest to najlepszy czas na ciążę. U przyszłych mam po trzydziestce często pojawiają się problemy hormonalne wpływające na zaburzenia związane z jajeczkowaniem i produkcją mniejszej ilości jajeczek, nierzadko dodatkowe kilogramy oraz różnego rodzaju choroby, które w czasie trwania ciąży są trudne do leczenia. Mowa tutaj na przykład o:
- nadciśnieniu tętniczym,
- chorobach układu krążenia,
- cukrzycy,
- niedoczynności tarczycy.
Warto wiedzieć także, że płodność po 30. roku życia znacząco spada z powodu zmniejszonej ilości produkowanego progesteronu, to jest hormonu fazy lutealnej. Jego niewystarczająca ilość skutkuje niewydolnością fazy lutealnej, a tym samym problemami z zagnieżdżeniem się zarodka w ścianie macicy. W późniejszych latach następuje dalszy spadek płodności — po 35. roku życia jajniki mają coraz rzadszą skłonność do owulacji; dodatkowo obniża się rezerwa jajnikowa. Płodność po trzydziestce może być także związana ze schorzeniami narządów płciowych: mięśniakami, niedrożnością jajowodów czy endometriozą.
Dziecko po 30 — podsumowanie
W dzisiejszych czasach nikogo nie dziwi już fakt, że coraz więcej kobiet decyduje się na późniejsze macierzyństwo. W takim wypadku trzeba jednak mieć świadomość, że z roku na rok nasza płodność będzie się zmniejszać. Aby utrzymywać maksymalny potencjał swojej płodności, warto obserwować swój cykl nawet w czasie, w którym nie planuje się zachodzić w ciążę, a pomóc w tym może – termometr owulacyjny. Wiedza na temat własnego zdrowia ginekologicznego może być kluczowa w momencie, w którym zdecydujemy się na macierzyństwo. Właśnie dlatego do ciąży w wieku 30 lat i późniejszym należy się odpowiednio przygotować — indywidualnie oraz z lekarzem prowadzącym. O tym, jak to zrobić, przeczytasz w naszym artykułach:
